Ben öldüm aslında
Yeni güne merhaba demeden
Günlerden habersiz çarşambayı beklediğim gün...
Aylardan Nisan'ı
Mevsimlerden sonbaharı beklediğim akşamda
Ben öldüm aslında
Umudu beklediğim karabasan rüyada
Tenime inen darbelerin şiddetinde
Gündüzde geceyi yaşadığım saatlerde
Ben öldüm aslında
Baharın gelmeyecek topraklarda
Sahipsiz kışları yaşadığım gün
Asıldım ölüme
Bazen bir düşte bazen de ayaz bir gecede
Kaldırıldı cesedim
Bir at sırtında düğüne gider gibi
Ölüme gelin ettiler
Ben öldüm aslında
Anneme düştüğüm günde
Adımı Jin koydukları gün aydınlığında
Gelmiyecek bir zamanı beklediğim sabahta
Ecele yar diye yazıldı adım
Saçlarıma yıldızları takmadan
Gözlerime gün aydınlığı düşmeden
Gömdüler beni kefensiz toprağa
Kimine anna
Kimine yar olmadan
....