...
Ey Ay-lı gece bugün de var mısın
Pencereme damlıyor ışıkların
Gözlerim ranzanin duvarlarında
Asılı hikayelere dalıyor yine
sabah oluyor bilinmez gecenin ardından
Yüreğim asılıyor yarının hüznüne
Ben ölüme asılıyorum yavaş yavaş
Adım adım yaklaşıyor ayak sesleri
Tak tak içim korkarcasina
ölüme alışık yüzlerin habercisi
iki dakikalık yolda
beni almak için saniyeler geçerken
giriyor demir kapının ardından
sabah güneşine hasret vaziyette
Ölüme asılacam  bugün
Son dokunuşlar yapıyorum anılara
Selamlar iletiyorum sözlerin arasına
Özlemler kelimelere saklanıyor
iki damla yaş mühür oluyor son An-na
Geldi ölüm bekçisi
Ellerimi tutmuş gidiyorum usulca
Asılmış fermanım yüreğime
Son bir istek çıkmıyor sesimden
Urgan boynumda
Ayaklarım ecel dilinde
Ölüme asılacam bugün
Kendi saattimde...
yaşamak neydi
....