Ölüm Nerdesin

Kurtar beni bu azaptan

İçim yanıyor içim...

Öyle dehşetli ki

Oturup şiir yazıyorum

Bir keşkenin içinden

Güne sığmayan bir zaman da

                 Yüzüme çarpıyor rüzgârın sesi,

                 Buz kesiyor yüreğim yerinde

                 Ayaklarım ayrı yolda

                 Ben  ayrı yol ayrımında,

                 Geziyorum  durmadan kendi içimi

                 Pusulasını kaybetmiş 

                 Bir yolcu misali

                Gözlerim dalıp gidiyor

                Zaman mı akıyor içim-den

                Yoksa ben mi ölüyorum ?

                Buz gibi sabahlar da

Ellerim dermansız bir hâlde

İçimin enkazında

Çeltikler atıyor 

Takvimin sayfalarına

Sonra bir şehir yanıyor

Gözlerimin önün de

Şiddetli bir yağmurun altında