DEPREM GÜNLÜKLERİ
Çığlıklar çığlıklar
Büyüyor durmadan
Ben burdayım
Duyan var mı
Sesleri kesiyor sonra birileri
Batıda şiddetli çöl oldu diyor
Arabalar kum taneleri içinde
Kaybolmuş durum da
Çocuklar sokaklarda
Kumdan kaleler yapıyor
Yetişkinler evleri kuma satıyor
Sesimi duyan var mı
Ben Aciyaman 'dan
Işık henüz sıfır yaşındayım
Annemin içinden bağırıyorum
Duyan var mı bizi
Denetim yapının yazılı olduğu
İlk kağıt parçasında
Kaldık ailemle
Şimdi biz yokuz
Ben bulut oldum
Yağdım görmediniz
Bir cızırtı da
Güneyden Sibirya soğukları
Evlere vurup
Camları kırdı
İnsanlar sokaklardan
Buzdan şaşırtıcı heykeller yapıyor
Çocuklar buzları kırıp
Üstünde kayak yapıyor
Gündüz vakti
Maraşta bir ses
Kardeşimi buldum
Gelin yardım edin
A bulduysanız kendi çabalarınızla kurtarın
Bizi X kişi için geldik
Çığlıklar çığlıklar büyüyor
İnsan yok oluyor
Yavaş yavaş evlerin içinde
Sesimi duyan var mıydı
Biz bile bile öldürüldük de
Yankılan bir ses
Kuzeyde alaca bulutlar
Evlerin tepesinden
İnsanlara mermi atıyor
Kimisi kovaları evlerin önüne koymuş
Kimisi de çatıya
Mermileri topluyorlar
Hatay'da çığlıklar
Sesimi duyan var mı
Ben ölmedim Anne
Ben ölmedim Baba
Küçüktüm yok oldum insanin içinde
Neredeyim belli değil
En son 6 Şubatta evdeydim
Şimdi dünyanın her hangi bir yerinde
Yabancı bir dildeyim
Beni ölü sanacaklar
6 Şubatta oysaki ben varım
Ama yokum anlamadım
Yaz gazeteci
Aylardan Şubat'ı
Günlerden Pazartesi'yi
Biz!!! ölüme terk edildik
Seslerimiz çıkarken
Ben yaşıyordum
Sesimi duyan var mıydı???
