Tutsak olmadım hiç bir zindana
Ama yüreğine esir düştüm
Ben sana bir bahar akşamı ,
Pencere pervazında rastladım
Sen oradan geçtin ben orda kaldım
Bahar geçti yaz ardı sıra belirdi
Ben orda kaldım bilinmezliğimle
Sen çekip gittin aldırmadan
Saatler günleri kovaladı
Aylar beni sürükledi ardı sıra
Sezen söylüyordu, Sıla göğü deliyordu sesiyle
Benim yüreğim yeni tutuluyordu aşka
Ben seni gittin her şehirde farklı seviyordum 

Dersim gibi özgürce, kostantinye gibi kalabalık

Doğu gibi sahipsizce, Güney gibi sıcak

Toroslar gibi sertçe, Ege gibi narin

Seviyordum kendimce işte seni

Yüreğin duymazdı mısralarımı hiç bir zaman diliminde
Gözlerin  gözlerime değmedi hiç bir saate 

Gün aymadı hiç bir düşümüze
Kulakların her sesi işitti 

Sana yanık sesime sağır kesildi sadece
Ben seni sevdim belki 

Ama sen hiç bilmedin 

Bu gece mevzu derin ,

Yüreğimi astım eceline

Hatır bilmez sözlerine 

Ömür adadım geceden 

İki kadehe tav oldu 

Geçmişin kalıntıları 

Mevzu ne sen ne de ben oldu .

Geceye saklanan her sır 

Alacaklı oldu yarından 

Dün yaşanmışlık  oldu 

Bugün pişmanlık 

Gelecek  bilinmezliğin elinde esir 

Mevzu anlamaz yüreğine 

Kelamı dinlendirmek her bakışta 

Geceyi sabah ettirmekte 

Sabanı gece ol-durmasında 

Mevzu halden anlamayan yüreğine 

İçimi dökmekte 

Bu gece mevzu sen değil ben

Geriye  kalan kalıntılara bakıp tamir etmekte yüreğimi

Mevzu ben, bu gece ilk ve son defa ...

  *********************************

Bir masala inanmıştık biz

Sonları iyi biten başlangıcı acıklı

Dalavereli yolar oldu ortalarında

Kısmetsiz sokakların sakinleriydik

Bir ileri iki geri günlerin müşterileri

Alengirli  lafların müdavini

Kopyası çok hayatin ortakçıları 

Masallara inanmışız saftirikler gibi

Kitap kahramanlara özenmişiz 

Cillop gibi beylere sütun gibi hanim efendilere

Hepsi maskeymiş arka sokakta gördük 

İçi boş bedenleri 

Düşünceden yoksun kafadan kontakmış hepsi

Bir masala inanmışız hepsi yanarlı dönerli

Hanımlar beyler miş 

Madem gece bitiyor 

Sabaha şiir yazalım 

Hikâyesi bilinmezlik olsun 

Rüzgâr usulca müziğini fısıldasın geceye

Yüreği kor olanlar dalsın denizlere

Yakamoza bulaşın bakışlar 

Yüzler tebessümlü ,

Saçlara yıldızlar konsun 

Madem gece bitiyor 

Sezen son bir şarki söylesin 

Ben düşlere dalan bir çocuk yüreği olayım 

Düşlerde kurulsun mutluluk filmleri

Kadrajı geniş sonu ehli yürek olsun

Gece biterken ömürler günlük olmasın

Yıllanmış bakışlar buluşsun güne

Hikâyeler yeni başlangıçlı olsun sabaha

Gece biterken sabah olsun işte

Yasaktık birbirimize 

Sen ayrı bahara koşardın

Ben kışı kucaklardım senin gittiğin yerden

Uzak yolları yaşardık  ayrı yüreklerde

Yasak bir şiir buluştururdu kimi  bazen

Geceye eklenirdik bir sevdalı yürekte

Gün eklenirdi biz erirdik dillerde

Şarkinin son kıtasına nefes olurduk kimi zaman 

Zamansız kavuşurduk her zaman 

Yasak-tik birbirimize işte

Ayrı şiire yazılırdık, ayrı zamana yazıldığımız gibi

Ne güneş olurdu ne de gece 

Hep ayrı yolların bitişinde olurduk farklı istikametlerde

Gözler buluşurdu bir kere 

Kâinat dururdu saatlerce

Kavuşurduk, anlıklarda tek olurdu ruhlar 

Yasaktı ama gözler yasak-sızdı işte

Sen ölümü kucakladın bensiz

Ben yasamaya savaş açtım sensiz

Tarih bizi sayıkladı asırlarca dur duraksız

Yasak delindi gözler de

Bir mayıs sabahı ansızın 

Sen diye başlardı bütün tümcelerim,
Sonu olmayan noktalar eşliğinde
Yankılanırdı bütün gecelerin karanlığında
Sen Kürtçe seslenirdin,
Ben Türkçe'yle adini asardım yüreğime.
Biz ayni dille hiç seslenmedık birbirimize,
Bütün dillerde ayrı vardık.
Sen Zap suyuna karışırdın kimi zaman
Ben Meriç’çe akardım usulca 
Kışları ayrı baharı bir yaşardık
Ama hep sonbaharda biz olurduk solan bütün yapraklarda
Sen Kürtçeydin ben Türkçe
Aynı sabahın sakinleriydik farklı zamanların
Sen ağıtta ben bütün dillerde yankılanırdım
Ve sen diye biterdi son nokta 
İyi geceler susmayan sesim...

Vakitlerden temmuzdu
Umut aşılanmıştı gün batımından,
Geceyi saran yıldızlı akşamına
Türkülerin sesi yankılanıyordu
Dost sesli ozanlardan
Umuda yakıldı türküler
Semah dönecekti evren
Yürekler ikrar da pire mey-man olacaklardı
Gönüller dar kapısına çıkacaktı
Deyişler söylenecekti bağlamanın telinde
Umut aşılanacaktı güneşin doğuşundan batışına
Temmuzdu umutların solduğu,
Karanlığın güne karıştığı
Canların diri diri yakıldığı binalarda
Temmuzdu çığlıkların duyulmadığı  Sivas
Acının dili tarifsiz ozanın kalemi kırık
Temmuzdu yüreği kor ateşe atan ...
Temmuzdu suyun yetişmediği yer
37 Can'a yetmedi Sivas'ın suyu
Yetişmedi Sivas'a insanlık
Temmuzdu yakılan ağıtlar ,yazılan şiirler,susan yürekler
Temmuzdu insanlığın öldüğü gün...

Eksik gün tamamlanıyor
Şiirin en güzel kıtasında
Yüreğimin ritmi aynı ezgide
Usulca akıyorum zamanın dibine
Yasak bir türkünün nakaratında
Mey oluyor yüreğim sana
Gözlerim simanı ezberlemekte
İçim paramparça olurcasına
Doruğu yok bu aşkın
Eceli oldu hikayenin yazılmamış sözleri
Duyardım acının dilini hasretliğinde
Kara yazıma demlenirdim günün her saatinde
Al bendeki seni
Ölüyorum ben sensizliğin her anısına
Dili yok bu aşkın,
Kor ateşte imtihanı
Sonu yok bu hasretliğin
Yitirdiğim benliğimi zamanın içinde
Usulca gidiyorum bu diyardan
Hikayenin sonu mecnun olmak
.................................................

                     Biz seninle

Düşün biz seninle Diyarbakır zindanlarında 

Cenk eyliyoruz.

Sen halk-sin ben de sende özgürleşen sloganım

Düşün ki marşlar söylüyoruz 

Taksim'de

Yer inliyor bizimle ,

Sen Ağrı da bir ağıda karışıyor sun,

Ben Lice de yankılanıyor-um sesine

Sen Ahmet`in türkülerine

Ben Zeze`nin ağıtlarına karışıyorum

Halkın dilinde tek ses oluyoruz

Seninle Kızılırmak'ta oturup Mahirleri anıyoruz türkülerle

Bir kaçış ta Nurhak'a selam yoluyoruz Baba İshak sarayında

Bizimle özgürleşiyor bütün yazılmayan şiirler

Eksik kalan hikayeler bizde dille geliyor

Bire bir oluyoruz bütün topraklarda

Yüreğim adına esir ,sözüm gözlerine 

Cenk eyleyelim mahur gözlüm 

Ama adına tarih yazılsın 

Yok olmasın zamanın içinde

Sözlerde değil eylemde kalsın..

Cengimiz.. .

Yüreğim acıyor anne yüreğim
Gözlerim nedensiz yaşlarda 
İçim yangın yeri 
Ram olmuş şu yüreğim bilinmez kelimelere
Düşlerim alacaklı ,günler veresiyeyi kesti 
Ceplerim meteliksiz yarınlarda 
Alacak çok verecek yok 
Anne için acıyor anlatılmayan duygularda 
Gözlerim yaşlara sebep 
Susmuş bendeki bütün haller 
Halden hal değilim anne 
İçim acıyor ,yüreğim keskin bıçak ucunda
Al bendeki beni yakmasın 
Nasihat işitmez oldu 
Sesime sağır ,dilime lal olmuş 
Söyle anne acımasın içim

Ne çok gittim senden sayısını hatırlamıyorum bile
Bazen güneş ile gidip ay ışığı ile geri göndüm şiddetle
Gidişler sessiz sedasız dönüşler hep iç sancılıydı her seferinde
Gittiğim yollar yalnızlığımın uzmanı oldu
Ben yolların biçare yolcusu.
Hatırlar mısın bir seferinde bir şarkının ikinci satırda  gitmiştim
Son satırda parçalanmış bir içle geri döndüm
Hep gitmeler bana kalıyordu
Gidip gelmek bazen rüzgarla bazen yağmurla ama hep gelmekti başlangıç
Gittiğim şehirlerden hep dönüyorum sana
Karmaşık yol güzergahları bile sana çıkıyordu bütün yollarım gibi
Bu sefer sen gittin ben kaldım anılarla
Gitmek kolaymış kalmak anlatımı zor yaşanması cesaret istiyor
Gözlerim isyanda ruhum paramparça
Ben ölüme sayılı bekleyişte
Nasıl dayandın bu acıya anlat
Ben gitmenin acısına katlanmazken kalmak bildiğim lügat değil
Bu bekleyişin dilli lal bende bende değilim
Anlat yıldızlar mı günde kayboluyor
Gece mi güneşi saklıyor kendine
Anlat hangi mısra kafiyesiz
Hangi satır beni alıp koydu sensizliğin zindanına
Susmuş şu yüreğimin dilini çöz de git
Gel alıştın kalmaları anlat
Ben sende hiç gitmemişken
Sustur şu bendeki seni
Beni azat et kendinden
İlk satır gibi anlamlı olarak
Roller aynı kalsın giden ikimiz olalım
Son kez....

Olsaydın iki muhabbet ,
Bir kitap olurduk .
Günü ısmarlardık bir türkü ile
Sen çay`ın demine
Ben sana dalardım ,son bardakta
Olsaydın gün batımına eşlik ederdik
Sezen Aksu parçasıyla
Sen günün büyüsüne
Ben şiirin coşkusuna kapılırdım
Olsaydın en mutlu hikayenin
Başrol oyuncuları olurduk
Sen ve Ben diye
Olsaydın kalem şiire
Gece sabaha hasret kalmazdı
Olsaydın mutluluğun resmi çizilirdi
Hikayenin sonu,şiirin ozanı olurdu
Olsaydın mavi maviliğinde utanır
Gökyüzü esaretine kapılırdı
Bulutlar resmini yapardı semaya
Olsaydın
Gün aydınlığında gelir
Gecenin bilinmezinde
İki söz bir kitap olurduk ...

Geceye biriktirdim her hatırayı,

Yol seyrinde giden her yolcuya,

Anlatacak bir anı bıraktım senden ,benden.

Karanlığın susmayan sesinde bir ezgi yaptım.

Rotasız her cümlenin durak istasyonuna 

Dediklerim oldu demediklerim kaldı bir sonra ki anıya 

Hiç geçmeyen bir zamanda sobe-lendi  bütün düşlerim

Ne biriken mısralar 

Ne de kaçırdığım gözlerim

Sana susan her halim

Bir anıda canlandı

Dışarı umut içerisi cenk havası

Yine isyan yine kaçış sana dair

Ben her anıya saklanan umutsuz bekleyiş...

Seninle hiç oturup Nazımdan
Konuşmadık ki
Memleket aşkını bilelim
Zindanların tutsaklığını,
Gecenin gizemini,
Zamanın anlamsızlığında kaybolmayı
Konuşmadık ki Nazımdan
Şiirin coşkusunu
Kelimelerin ahenkli dansını
Özgürlüğün susmayan sessizliğini,
Gün aydınlığında haykırmadık ki.
Seninle Nazım`ın şiirlerinde
Hiç buluşmadık ki
Bir yağmurlu günde
Közlenen ocakta kahvenin dibine

Nazım`dan beyitler sıralayıp

Günde kaybolmadık ki

Biz seninle Nazım`dan hiç konuşmadık ki...