Sen diye başlardı bütün tümcelerim,
Sonu olmayan noktalar eşliğinde
Yankılanırdı bütün gecelerin karanlığında
Sen Kürtçe seslenirdin,
Ben Türkçe'yle adini asardım yüreğime.
Biz ayni dille hiç seslenmedık birbirimize,
Bütün dillerde ayrı vardık.
Sen Zap suyuna karışırdın kimi zaman
Ben Meriç’çe akardım usulca 
Kışları ayrı baharı bir yaşardık
Ama hep sonbaharda biz olurduk solan bütün yapraklarda
Sen Kürtçeydin ben Türkçe
Aynı sabahın sakinleriydik farklı zamanların
Sen ağıtta ben bütün dillerde yankılanırdım
Ve sen diye biterdi son nokta 
İyi geceler susmayan sesim...