Ölüm Nerdesin
Kurtar beni bu azaptan
İçim yanıyor içim...
Öyle dehşetli ki
Oturup şiir yazıyorum
Bir keşkenin içinden
Güne sığmayan bir zaman da
Yüzüme çarpıyor rüzgârın sesi,
Buz kesiyor yüreğim yerinde
Ayaklarım ayrı yolda
Ben ayrı yol ayrımında,
Geziyorum durmadan kendi içimi
Pusulasını kaybetmiş
Bir yolcu misali
Gözlerim dalıp gidiyor
Zaman mı akıyor içim-den
Yoksa ben mi ölüyorum ?
Buz gibi sabahlar da
Ellerim dermansız bir hâlde
İçimin enkazında
Çeltikler atıyor
Takvimin sayfalarına
Sonra bir şehir yanıyor
Gözlerimin önün de
Şiddetli bir yağmurun altında
