BİTTİ UYU

Ve birgün her şey bitecek

Herkes cenazesini eline alıp

Bir ağacın gölgesinde

Geçmişin izlerini toprağa çizecek

Bazen yaralı bir kuş

Bazen de ağzında ekmek taşıyan karınca

Gelip bakacak yaşıyor mu diye

Sonra var olmamış hikâyelerin kahramanı gibi 

Sessizce güne karışacak 

Ve bitecek her şey

Mavinin hüküm sürdüğü gökyüzünde

Ama,

Yüreğin yükünü hiçbir kelime afifletmiyecek 

Ne rüzgar ne de yağmur,

Eşlik edecek 

Herkes cenazesini eline alıp

Zamanı yaşayacak çoraklaşmış dillerde 

Kurmaya korktuğu

Hayallere saklanmak isteyecek

Yeniden varoluşu bekleyerek 

 

Bitecek her şey birgün

Soluksuz bir geceyi

Yüreğinin şiirinde susturduğu vakitte 

Cümlelerin silüetinde 

Güneşi bekleyecek

Elindeki cenazesini ile 

Usulca fısıldayacak rüzgâr kulaklarına

Gelen zamanın hikayesini 

Ayakları sürgünden kurtulmuş gibi

Koşarak adımlar atacak

Bir ,iki üç ve 

Sonsuz  gökyüzü altında

Hayatın sözleşmesini okuyup 

Kabul edecek tek imza ile

Virgülle takılmayacak belkiler

Cümlenin içine saklanmış  giz-den

İki üç kelime toparlanıp gelecek 

Avuçlarının içine

Diline yapışmış acıyı haykıracak

Sessiz çığlığıklar eşliğinde

Bütün kâinatta 

Kapat gözlerini

Zamanın içinde sonsuzluğa karış 

Bitti her şey 

Uyu ...