DÜN

Eski puslu bir vagonun içinde

Dünyaya getirdi

Saçlarını koparak

Sardı sarmaladı ...

Muştular yolladı

Gök tanrısına

Yıldızların şahitliğinde

Şimdi dün

Yarım kalmış bir şehirde

Kendini vazgeçilmez sanıyor

Günün büyüsüne kapılarak

Zaman geçiyor

Büyüyor hızlıca

Önyargıları içinden

Kendi var oluşunu okuyor

Vicdani eksik iskeletlerde 

Zaman aktıkça 

Saatlerin arasında

Umarsızca talan ediyor her şeyi

Şimdi öğleni geçtik

Birkaç saat sonra

Akşamı selamlayacak herkes

Vagonun puslu camlarından

Gecenin içinde doğmuştu

Ve yine,

Gecenin içine akıp gidecek

Hangi hikayenin sonuydu

Kaç baharın müjdeledi 

Kaç günün ölüm haberiydi

Yaşanılanlar neydi 

Kayıp kimlikler

Ölü birkaç ruh

Unutulmuş bir kaç resim gölgesi

Ve bıraktığı derin izler 

Puslu bir vagonda 

Bazen kadının saçında

Bazen de adamın avuçlarından

Geldi dünyaya 

Kim yaşandı

Niçin yaşadı bilinmiyor

İnsanlık tarihinden 

Meçhul bir cinayet daha kapandı

...