ANNEM

Tarih durdu

Saatler durdu

Gökyüzü karardı

Ve biz buza kestik

Sokaklarda 

Adıyaman Yenimahalle 

Sağlık ekmek arkası,

2690 nolu cadde 

No 7 de

Çığlıklarımızı duydu yerin altındakiler

Üstündekiler duymadı çalıp çırptı 

Biz çayır çayır yanarken

Var git ölüme söyle

Götürdüğün 

Dört kızın,

İki erkeğin annesi

Yedi torununun nefesi

Bir eşin Goncagülüydü 

Bizi kimsesiz bıraktı

Adıyaman ili

Annem!!!!

Sen nasıl yatarsın

O buza tutmuş toprakta

Kalk Anne kalk

Gidelim şu Aciyaman ilinden

Ne ayaklarım geliyor oraya

Ne de yüreğim

Ne olur kalk yüreğimin canı

Varıp gelemiyorum yanı başına

Kesilmiş ayaklarım

Turap olmaz toprağına

Ne olur kalk gidelim

Eşin,

Dört kızın, iki oğlun 

Seni bekler Antep diyarında 

Ah dilsizim dilsiz

Kaç uzun hafta oldu 

Çığlığım hala içimde

Sokaklardaki çırpınışlarımızı 

Gök gördü susmadı

Yer gördü duymadı 

Duy sesimi duy!!!

Yaylakonak beldesi

Çağırın bütün bacılarını 

Annem orda yatıyormuş 

Söyleyin kaldırsınlar Annemi 

Ben göremedim

Yüzümü süremedim son kez 

Biçare olmuş sözlerim 

Anlamını yitirmiş 

Yüreğimin enkazına

Dışım eskimiş harabeler gibi

İçim anıların istilası 

Alev alsa dünya içimde

Sesim çıkmaz artık 

Eksikliğimin aması 

Sağırları,âmaları topla 

Adıyaman'ın ortasına 

Benzin dök

Benide onlarla birlikte yak gitsin

Canım yanmaz artık