HATIRLA BENİ

Bir göğün sonsuz boşluğuydu 

İçime aldığım

Tanrım diyordum durmadan

Hatırla beni hatırla

Unutulmuştuk oysaki

Yağmurun sesine 

Ağacın gölgesinde

Daldan düşen yapraklara takıldı gözlerim

Dalıp gittim peşi sıra

Uçup gitti yönünü bulmuş gibi 

Ben nerdeydim peki 

Hangi gün var etmişti beni 

Yasaklanmış haldeyken 

Gidip geldim

İki dünya arasında

Birinde var oluyordum

Diğerinde hiç oluyordum

Sahi ben kimdim

Tanrım diyordum durmadan

Hatırla beni hatırla

Yok olmuş evlerin içinden

Sokaklar sıtma tutmuş gibi

Örtü yok mu 

Üstlerini örtmek için

Mavi gök karanlığını örtmüş

Güneş doğmayı unutmuş sokaklara

Sesimi duyan var mıydı

Yoksa...

Kendi sesime mi boğuldum günlerce

Sokaklarda

Bir göğün sonsuzluğu

Gelip oturdu boğazıma

Kalk ayağına bu şehiri bağla

Uçurumlardan uçur

Boşalt bir dağın eteğine

Seslen yağmura

Duysun rüzgâr

Tanrıya söyle 

Unutuldu bu şehir