ANILAR
Gece yazdı reçetesini
Bir kadeh şarap
Radyo aynı frekansta
Pencere sonuna kadar açık
Anılar sanki el olmuş
Geceyi susturuyor
Bir köşede...
Gece örtü gölgesini
Ruhumun üstüne
Dışarda cılız bir ses
Seste kaybolan yıldızlar
Hiç olmuş zamanın içinde
Bir ben ,bir de sokak kedileri
Gece yine aynı
Hüzün dolu
Ben kalabalık bir şehir gibiyim
Aşılmaz yolların son durağında
Bahaneler üretiyorum
Kendime...
Gece yine aynı
Ben yıllanmış bir şarapta
Yüreğimi susturuyorum
Sokak lambasının gölgesinde
Gece yine aynı
Ben el olmuş anıları
Dize yapıyorum
Susmuş sesime
Öyle hisli yazmışsın ki. Gerçekten cümlelerin insanın ruhuna tesir ediyor. Söylediğin gibi her gece aynı, ama biz anı değiliz. Kederimiz, düşüncelerimiz her daim değişiyor.
YanıtlaSilEmeğine sağlık. Saygılarımla. Vesselam...
Çok teşekkür ederim ...
Sil