UYKU

Yanımda ütüsüz zaman,

Üstümde yıpranmış gökyüzü

İçim boş bir geceye uyuyor

Yazılmamış hikâyede

Bir yerlere gidiyorum 

Uykunun kollarında şimdi

Uyansam gitmiş olacak belki

Ama gözlerim açılmıyor 

Yüzümün gölgesi kırılıyor

Ürkütüyor içimdeki zamanı

Uyusam göçebe kuşlar uçsa içimde

Sessizce kalkıp ...

Cebimde taşıdığım anıları

Balkondan havaya bıraksam

Rüzgâr gelip alsa

Uzak bir şehrin gürültüsüne bıraksa

Ben gidip tekrar,

Kendimi uykunun kollarına bıraksam

Gecelerce....

Gündüzleri yok sayarak

Uyusam uyusam

Bir zaman sonra uyansam

Yağmurlar başlamış

Bir kaç yaprak inatla dalına tutunmuş

Kuşlar göç mevsimini yarılamış

Yeni bir gündüze uyansam

Uykunun kollarında 

Zaman iyice mayalanmış olsun

Düşler ülkesinin arka sokaklarında

Dışarıda rutin işler temposu

Her yer aynı

Sen herkes gibi

Ben aynı değil

Uyku değiştirdi her şeyi

Yenilenmiş gündüze uyanıyorum 

Yeni bir ben olarak

Düzen aynı

Hayat mecburi istikamette

İnsanlar aynı yalnızlığın içinde

Güneş vaktinde doğmuş 

Öğlen sıcağında  birkaç kuş gölge dallarda

Komşu kediyi kovalıyor  her zaman ki gibi

Çocuklar sokak devriyesi'nde 

Çığlıkları büyümüş iyiyice

Keşke zaman onların gülüşlerin de dursa

Gidip tekrar uyusam

Uyandığımda ..

Sonbahar gelmiş olsun