Seni...

Seni düşününce...

Karaya düşer düşlerim

Unuturum kendimi

Şimdi adını hangi şiire yazsam

Efkarın diner yüreğim de

Seni düşününce...

Adıyaman'ın yasaklanmış tütünü olurum

Güneşin hükmü altında

Emeği tarlaya dikerim bir bir

Ağacın gölgesini unuttuğu yerden

Seni düşününce...

Hasretin kendi yasasını kurar

Yakar yüreğimi sensizliğe

Hangi kader ustası gelir 

Susturur gözlerimi gözlerine

Kadersel birliği yaparak

Seni düşününce...

Yola turap olurum

Apazize muştu olup

Güneşin doğduğu yerden

Rüzgârın gelişini beklerim

Dilsiz kelimeleri yurdundan ederek

Ağacın gölgesi altında

Ateşin yasasını kurar

Bütün ölü aşkları yad ederiz

Güneş çıkınından çıkıncaya kadar

Seni düşününce

Gecenin hükmü kalmıyor

Miladini tamamlıyor sesinde

Gözlerine inip yok oluyor

Suretini yüreğime nakşederek