TAN VAKTİ

Öyle uzak ki tan vakti

Perdeyi açıp

Gecenin çığlığını dinliyorum

Bir düşten uyanarak

Kimin gölgesi şu duvara yansıyan

Bir ölü gibi 

Sessiz çığlıklar atıyor

Gecenin peşi sıra

Ah bu şehir

Hangi ölü ruhları saklıyor

Heybesinde,

Tan vaktinden önce

Kimsesizler mezarlığına defin için,

Bu kapalı perdeler, neler sakladı kimbilir

Hangi hikaye, yarım kaldı

Hangisi vuslata erdi...

Gecenin, gölgesi altında

Öyle uzak ki tan vakti

Sokakların sesi bastırıyor

Hayalleri...

Herkes birbirinin cesetleri üzerine basıyor

Ayakların altında alacaklı hikayeler

Zamana ruhunu üflüyor

Bir düşü canlandırmak için

Kapatsam perdeyi şimdi

Uyusam uyusam

Gece var eder mi beni sabaha yeniden

Öyle uzak ki tan vakti

....